ook leuk om te bekijken
Jac is geboren op 26 november 1940 in Panningen op Zelen 166.Mia is geboren op 24 augustus op de Groeze in Beringe.
Ze zijn getrouwd in het jaar 1964. Uit hun huwelijk zijn 6 kinderen geboren, nl. Gerrie (49 jaar), Petra (48), Pieter (op 3-jarige leeftijd verongelukt), Twan (45), Saskia (42) en Pieter (41). Samen hebben ze 12 kleinkinderen. Jac en Mia hopen in januari 2014 hun gouden huwelijksfeest te vieren.
Na hun huwelijk in 1964 hebben ze eerst 9 jaar gewoond op de Heibloemseweg (“de Stert”) in Panningen. Toen zijn ze verhuisd naar de Jacobusstraat in Egchel. In het jaar 1979 hebben ze hun intrek genomen in Molenheg 8. Daarna zijn ze nog een keer verhuisd naar Molenheg 6a.
Opleidingen:
Jac: Ik ben allereerst naar de bewaarschool bij de zusters in het KJV-huis in Panningen gegaan. Daarna naar de jongensschool st. Franciscus en daarna 1 jaar naar de ambachtsschool in Heibloem voor timmerman. Noodgedwongen, door het vroege overlijden van mijn vader, moest ik thuis aanpakken in het gemengd bedrijf. We hadden kippen, varkens en koeien en ook akkerland.
Mia: Ik had wel graag de bewaarschool gevolgd, maar helaas, deze was er in die tijd in Beringe nog niet. Wel ben ik daar naar de lagere school gegaan en daarna naar de huishoudschool in Panningen. Toen 1 jaar naar de “naai-academie” en daarna 1 jaar thuis moeder meehelpen in de huishouding en meewerken op stal. Vervolgens ben ik 2 jaar naar de landbouw-huishoudschool in Panningen geweest (2 dagen in de week).
Beroep:
Jac: Op de Heibloemseweg in Panningen hebben we in 1963 het veebedrijf van mijn moeder overgenomen. Als tegenslag hebben we twee keer brand gehad in ons bedrijf, waarbij een keer de schuur met varkens en hooi volledig afbrandde en de tweede keer de koestal met hooi. We zijn gestopt in 1971 (vrij snel, nadat ons zoontje Pieter op het erf van onze boerderij verongelukt was).
Vervolgens heb ik bij van der Linden en Co in Beringe kuikens verzorgd. Hier verdiende ik zo weinig, dat de kinderen me de oren van het hoofd aten (red: zo te zien is dit toch wel heel erg meegevallen). Dus na een half jaar wegwezen hier en ik ben toen internationaal vrachtwagenchauffeur (alleen met groenten) geworden. Dit heb ik 5 jaar gedaan en in die tijd meer dan 1miljoen kilometer gereden door landen in Midden- en Noord- Europa. Uit die tijd kan ik me nog herinneren, dat ik toen samen met mijn collega een gezin met vier kinderen gered heb uit een sloot van een meter of acht breed.
Ik reed voor geld, d.w.z. pauzes maken, daar begon ik pas aan te denken, als ik echt moe was. Slapen van 9 uur ’s avonds tot 1 uur ’s nachts en dan er weer tegenaan. (1100 kilometer op 1 dag was geen uitzondering). Doordat ik veel groenten in het Westland moest ophalen op de veiling, leerde ik daar iemand kennen, die handelde in tweedehands kassen. Samen met mijn gezin, enkele Egchelse jongens en Theo van Linske ziene Naad en Sjeng Knippenberg hebben we daar een kas afgebroken en met 6 vrachtwagens naar Egchel getransporteerd
Het jaar erna (1977) hebben we deze kas opgebouwd op de Molenheg. Dit was de start van ons tuinbouwbedrijf. Ik ben toen gestopt als vrachtwagenchauffeur en heb me volledig ingezet als tuinder van o.a. augurken, sla, koolrabi en asperges..
In 1988 is onze zoon Twan verder gegaan met het telen van komkommers. In 1990 is Twan overgestapt op de paprika-teelt en dit doet hij samen tot heden met zijn broer Pieter. Ik kijk met trots naar wat ik heb opgebouwd en wat de zonen verder hebben uitgebouwd.
Mia: Op de boerderij op de Heibloemseweg heb ik behalve het huishouden, flink mee aangepakt op ons bedrijf, d.w.z. alle voorkomende werkzaamheden en in het bijzonder het melken. Mijn schoonmoeder heeft vaker meegeholpen met de opvoeding en verzorging van onze kinderen. In de jaren 80 en 90 ging ik voorop bij het steken van asperges. Als de aspergetijd voorbij was, hielp ik vaker mee in de kassen. Tot op de dag van vandaag prijs ik mij gelukkig, dat ik nog alle huishoudelijke werkzaamheden zelfstandig kan verrichten.
Onderschrift foto in de krant van 27-5-1994:Wodek (met pet) en Henryk achter de vrouw op de voorgrond keerde weekeinde terug uit Polen om alsnog asperge te kunnen steken.
Voor bijhorend artikel te kunnen lezen klik op de afbeelding
Hobby’s:
Jac: Naast onze gezamenlijke hobby’s (koersballen, kaarten, fietsen, op vakantie gaan, KBO, dansen en onze kleinkinderen, speel ik nog graag “koerier”, d.w.z. voor het bedrijf van Pieter en Twan spullen halen en brengen en zodoende nog veel in contact komen met de medewerkers. Vroeger was het voor mij ook fijn om zaterdags te voetballen bij de veteranen van Egchel en de derde helft was vooral beregezellig in de kantine. Iedere morgen lees ik graag de krant en als het mij uitkomt kijk ik naar voetbalwedstrijden op tv.
Mia: Naast de hierboven beschreven gezamenlijke hobby’s, werk ik ontzettend graag in onze tuin. Een bekende van ons heeft mij wel eens gezegd, dat dit een goede therapie is voor zowel lichaam als geest. En inderdaad, dit merk ik dagelijks.
Sappen maken van o.a. pruimen, frambozen en braambessen is ook een liefhebberij van mij. De kinderen en kleinkinderen vinden dit helemaal te gek. Ook het inmaken van kersen behoort tot mijn hobby’s. Jac: “schrijf maar op dat Mia het ook leuk vindt om lange wollen sokken te stoppen”.
Een van de activiteiten die KBO en ook de kaartclub organiseert, is beugelen. Dit vind ik hartstikke fijn om te doen. Verder ben ik een vaste luisteraar van het programma “de onbekende gast” op radio P&M op vrijdagmiddag en tv-programma’s, die ik graag zie, zijn o.a. Lingo, Vermist, Opsporing verzocht en Boer zoekt vrouw.
Toekomstwensen:
We hopen, dat we samen nog lang in goede gezondheid zelfstandig op de Molenheg mogen wonen en ook kunnen genieten van onze kinderen en kleinkinderen.
Laatste woord:
We hebben in ons leven heel wat ups en downs gekend; o.a. veel sterfgevallen in directe familie en gezin en ook veel lichamelijke klachten bij Jac, o.a. hart, nieren, oog en kanker.
Ondanks deze zware tegenvallers blijven we positief in het leven staan, mede doordat we kracht uit ons geloof putten. We willen dit interview graag eindigen met een gedicht, dat Mia enkele jaren geleden zelf gemaakt heeft:
Vanmorgen kwam een vogel
mij een boodschap brengen.
Hij vroeg mij voor hem
de zomer te verlengen.
Ik zei: dat is niet nodig
geen zomer heeft zijn eind.
De herfst is ook een zomer
maar van zijn eigen tijd.
Dit interview werd afgenomen op 10 december 2013 door Ves Wilms